ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ

Στο Αμάρι υπάρχουν πολλά παραδοσιακά επαγγέλματα τα οποία διατηρούνται ακόμα και στις μέρες μας. Παρακάτω τα παιδιά περιγράφουν διάφορα επαγγέλματα:

ΧΤΙΣΤΗΣ

Ο κτίστης παλαιότερα ήταν πολύ διαδεδομένο επάγγελμα, επειδή όλα τα σπίτια χτίζονταν με πέτρες
απελέκητες και πελεκημένες. Οι κτίστες έκαναν και μερεμέτια, επισκεύαζαν παλιά σπίτια κ.ά. Σ’ αυτούς υπάγονται και οι πελεκάνοι που έβγαζαν και πελεκούσαν κατάλληλες για πελέκημα πέτρες κι έκαναν τις καμαρόπετρες, τις μυλόπετρες και τα πελέκια για τις πόρτες και τα παράθυρα. Οι ίδιοι έκαναν καμπαναριά που απαιτούσαν προχωρημένη τεχνική.

ΚΑΘΑΡΙΣΤΡΙΑ

Το επάγγελμα της καθαρίστριας είναι ένα αρκετά δύσκολο επάγγελμα με ιδιαιτερότητες και μεγάλες ευθύνες. Ευθύνες και από τις δύο πλευρές και της καθαρίστριας αλλά και του εργοδότη. Το προσωπικό που επιλέγετε για την εργασία αυτή πρέπει να είναι πολύ καλό στη δουλειά του, αλλά πρέπει πάνω από όλα να είναι ένα έμπιστο άτομο. 

ΑΝΤΩΝΙΑ Κ.

ΑΡΤΟΠΟΙΟΣ

Για να γίνει κάποιος Φούρναρης/Αρτοποιός θα πρέπει να έχεις αντοχή και δύναμη να είναι δραστήριος και να ασχολείτε με το εμπόριο για να μπορέσει να πουλήσει το προϊόν του. Επίσης θα πρέπει να είναι ευγενικός και περιποιημένος εμφανισιακά, κατόπιν θα πρέπει να εκπαιδευτεί στο καθάρισμα γιατί θα πρέπει να διατηρεί καθαρό το φούρνο του για λόγους υγιεινής. 

Η δουλειά του αρτοποιού είναι δύσκολη, γιατί θα πρέπει να ξυπνά από τα ξημερώματα για να φτιάξει το ψωμί, το οποίο θα ψήσει σε υψηλές θερμοκρασίες ,άρα θα πρέπει να αντέχει και ειδικά το καλοκαίρι όπου η θερμοκρασία είναι ιδιαίτερα υψηλή. Τέλος θα πρέπει να αντέχει στην ορθοστασία γιατί ο Φούρναρης είναι πολλές ώρες όρθιος.

ΜΙΧΑΛΗΣ Χ.

ΤΥΡΟΚΟΜΙΚΗ

Μια ομάδα ανθρώπων του Αμαρίου ασχολούνται με την τυροκομική. Ανατρέφουν τα δικά τους πρόβατα και κατσίκιες απ ΄όπου παίρνουν το γάλα. Κάθε τυροκόμος έχει το δικό του εργαστήριο όπου μέσα σε αυτό έχει ειδικά μηχανήματα και τα απαραίτητα εργαλεία έτσι ώστε να μπορέσει να παράγει τυρί, φέτα, μυζίθρα και άλλα προϊόντα που μπορούν να φτιάξουν από το γάλα. Οι περισσότεροι τα φτιάχνουν για δική τους χρήση και κατανάλωση ενώ άλλοι τα προωθούν στην αγορά. Η διαδικασία που κάνουν για να παράγουν τα τυροκομικά προϊόντα είναι δύσκολη και χρονοβόρα.

ΜΑΡΙΑ Λ.-ΙΩΑΝΝΑ+ΠΕΛΑΓΙΑ Χ.-ΑΝΔΡΙΑΝΑ+ΑΡΕΤΗ Σ.

Σας παρουσιάζουμε κάποια είδη τυροκομικής.

Τυρί: Συγκεντρώνοντας μία ποσότητα γάλατος από αιγοπρόβατα αφού το σουρώσουμε πρώτα για να φύγουν τυχόν ακαθαρσίες, το τοποθετούμε σε ένα καζάνι που να αναλογεί με τα κιλά του γάλατος που έχουμε μαζέψει. Ανακατεύουμε μία ποσότητα πιθιάς με αλάτι που να αναλογεί επίσης με το γάλα μέχρι να διαλυθεί κι όταν το ψήσουμε στους 63-62^oC ύστερα το πίζουμε στους 35^oC για τρία τέταρτα. Καθώς πλέον έχει δημιουργηθεί το τυρί, το βάζουμε στις τσαντίλες και μετά στα τουπιά για να πάρει σχήμα και να φύγει ο ορός. Τα βάζουμε την επόμενη μέρα στην άλμη, αλατόνερο και μετά τα βάζουμε στο ψυγείο γυρίζωντας τα καθημερινά.

ΦΕΤΑ: Μαζεύουμε μία ποσότητα γάλατος και αφού τον σουρώσουμε το ψήνουμε στους 63-62^oC με μία ποσότητα πιθιάς με αλάτι που να αναλογεί και τα ανακατεύουμε καλά. Καθώς έχει ψηθεί για τρία τέταρτα το κόβουμε με μία λάμα ή ένα μαχαίρι σε μικρά κομμάτια έτσι ώστε να γίνουν σαν μικρά λουκούμια και μετά από μισή ώρα το μεταφέρουμε στα καλούπια με λίγο αλάτι. Την επόμενη μέρα τα βγάζουμε από τα τουπιά και τα τοποθετούμε στα δοχεία με άλμη.

ΜΥΖΙΘΡΑ: Κρατάμε το περίσσευμα από τον ορό με λίγο γάλα που έχουμε κρατήσει πριν την τυροκομική, το ονομαζόμενο ανάχυμα και αφού τα συγκεντρώσουμε μαζί το ψήνουμε στους 80 ^oC και το αδειάζουμε στις μαδαρές.

ΑΝΘΟΤΥΡΟΣ: Αφού έχουν μείνει δύο μέρες στις μαδαρές οι μυζίθρες τις βγάζουμε και ρίχνουμε απ' έξω αλάτι. Τις αφήνουμε σε χώρο που να αερίζεται και σε ένα με ενάμιση μήνα είναι έτοιμοι.

ΜΑΡΙΑ Γ.

ΑΓΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Αγιογράφος Βυζαντινών Εικόνων και Τοιχογραφιών έχει τη δυνατότητα να εκτελεί έργα βυζαντινίζουσας τέχνης και θρησκευτικής θεματολογίας. Οι παραγγελίες από ιδιώτες και εκκλησιαστικούς φορείς μπορούν να εκτελούνται είτε σε φορητές εικόνες είτε σε τοιχογραφίες. Ο Αγιογράφος Βυζαντινών Εικόνων και Τοιχογραφιών θα πρέπει να γνωρίζει:

Προετοιμασία ξύλου, Χρύσωμα επιφάνειας, Ελεύθερο βυζαντινό σχέδιο, Χρήση χρώματος, Εκτέλεση και γραφή φωτοστέφανων και γραμμάτων, Βερνίκωμα εικόνας.

Όταν του αναθέτουν μια τοιχογραφία για την εκκλησία πρώτα αρχίζει με το περίγραμμα του αγίου. Μετά αγιογραφεί το εξωτερικό της εικόνας με μπλε ή σκούρο πράσινο χρώμα συνήθως και τέλος αγιογραφεί τον άγιο με τα χρώματα που απαιτούνται.

ΧΡΥΣΗ Σ.

ΜΕΛΙΣΣΟΚΟΜΙΑ

Ο μελισσοκόμος  κάθε άνοιξη καιρού προς καλοκαίρι πάει τις μέλισσες στον θύμο (θυμάρι) γιατί εκείνη την εποχή ανθίζει και έτσι μπορεί να φτιάξει το θυμαρίσιο μέλι.Επειδή ο θύμος είναι ανθισμένος σχεδόν όλο το καλοκαίρι οι μέλισσες μένουν εκεί όσο χρειαστεί.Όταν τις πάρουμε από εκεί τις τριγάμε για να πάρουμε το μέλι.

Στην συνέχεια στις αρχές του χειμώνα τις πάμε στο πεύκο και τις αφήνουμε εκεί δύο περίπου μήνες για να μαζέψουν το πευκόμελο. Όταν έχουν μαζέψει το μέλι ή όταν είναι καιρός οι μέλισσες να φύγουν από εκεί, τις τριγάμε πάλι για να πάρουν το μέλι.

Κάθε χρόνο από Νοέμβρη μέχρι Δεκέμβρη πρέπει να γίνει μια θεραπεία που διαρκεί  περίπου 4 εβδομάδες.για την εξολόθρεψη της βαρόας.

Μετά τις πάνε σε ένα μέρος για να περάσουν τον χειμώνα,όπου να μην έχει πολύ κρύο για να μπορέσουν να επιβιώσουν.

Όταν ξανά αρχίσει πλέον να ανοίγει ο καιρός επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία.

ΧΡΥΣΑ Κ. 

ΠΥΡΟΣΒΕΣΤΗΣ

Ο πυροσβέστης ανήκει στην ειδική υπηρεσία αμέσου δράσεως για την κατάσβεση πυρκαγιών, τον απεγκλωβισμό ατόμων ή την αντιμετώπιση πλημμύρων και φυσικών καταστροφών.

Η κύρια δουλειά του πυροσβέστη είναι η φροντίδα και η ασφάλεια των πολίτων ,το σβήσιμο των πυρκαγιών, ο απεγκλωβισμός ατόμων, ο καθαρισμός δρόμων μετά από τροχαία ατυχήματα και άλλα. Όταν χτυπήσει ο συναγερμός όλοι οι πυροσβέστες φορούν τις φόρμες και τα κράνη τους, επιβιβάζονται στα οχήματα τους και φεύγουν.

ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ Μ.

ΞΥΛΟΚΟΠΟΣ

Ο ξυλοκόπος έχει ως κύρια δουλειά την κοπή των ξύλων. Είναι πολύ δύσκολη δουλειά και ανήκει στην λίστα των πιο δύσκολων επαγγελμάτων. Ο ξυλοκόπος ξυπνάει 6 η ώρα τα ξημερώματα και επιστρέφει πίσω στις 6 το απόγευμα. Η μέρα του είναι πολύ δύσκολη και επικίνδυνη. Οι ξυλοκόποι κόβουν τα δέντρα από τη ρίζα και μετά βγάζουν τα κλαδιά και αφήνουν μόνο τα ξύλα (κορμό). Αργότερα κόβουν τα ξύλα σε μικρά κομμάτια (περίπου 40 εκατοστών) τα κουβαλάνε με το τρακτέρ όπου μετά με ειδικούς φορτωτές τα φορτώνουν σε νταλίκες και τα εξάγουν. Τα ξύλα τα κόβουν με ειδικά μηχανήματα όπως τα ξυλοκοπτικά και όταν φύγουν τα ξύλα από το χωράφι πάει ένα μηχάνημα που ονομάζεται τσάπα και βγάζει την ριζά του δέντρου. Έτσι ο ξυλοκόπος πάει πάλι και επεξεργάζεται τη ριζά και τη κόβει σε μικρά κομμάτια και ύστερα ακολουθεί η παραπάνω διαδικασία όπως το κορμό. Ένας επαγγελματίας ξυλοκόπος κόβει περίπου 400-500 τόνους ξύλα το χρόνο. Από εκεί και πέρα είτε θα τα χρησιμοποιήσουν για προσωπική τους χρήση είτε για εμπόριο.

ΒΑΣΙΛΗΣ Ζ.